نان لواش از کجا می آید؟
به گزارش مرجع مقالات، گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی از چگونگی ساخت و تغییرات واژه لواش در طول تاریخ نوشته است.
به گزارش ایسنا، صفحه این گروه در توضیحی درباره نان لواش آورده است: لواش ظاهرا ترکی است. به لِواش و لَباش نیز معروفیت دارد.
در ایران به شکل های گوناگون پخت می گردد. فرهنگ جهانگیری در یکی از معانی لاوَک می نویسد: نانی بُوَد تُنُک، که آن را لواش نیز گویند. قدمت این نان از حضور آن در شعر بعضی شاعران مانند مولانا و نزاری پیداست.
اولیا چلبی، گردشگر عثمانی، در 1655 به نان لواش در قزوین اشاره نموده، و شاردن نیز از آن به نام لواچ یاد نموده است.
گویا لواش در تهران تا اواخر قرن نوزدهم نبود و آن را از روستا های اطراف به عنوان سوغات می آوردند. در اواسط 1980 نانوایی های لواش تنور هایی نصب کردند که هم تراز زمین بودند و کارگران هم نشسته کار می کردند. این نان به لواش زمینی معروفیت داشت.
منابع: فرهنگ جهانگیری؛ لغت نامه دهخدا؛ فرهنگ ریشه شناختی زبان فارسی؛ تاریخ نان در ایران (ویلِم فلور)، متن گفت وگوی علی بلوکباشی تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم (نوشته جعفر شهری)
منبع: فرارو