نسل کشی اقلیت روهینگیا دو ساله شد - مرجع مقالات

مایکل مک گارت، رئیس انجمن بین المللی حفاظت از بچه ها به یورونیوز گفت: دو سال پس از خشونت های بیرحمانه ارتش میانمار علیه ساکنان ایالت راخین و آوارگی حدود یک میلیون روهینگیایی، این اقلیت همچنان دارد رنج می کشد. این آواره ها در بنگلادش در کمپ های بسیار شلوغ زندگی می نمایند و هیچ امیدی هم به بازگشت ندارند. در داخل میانمار هم 600 هزار روهینگیایی که باقیمانده اند در شرایط شبه آپارتاید زندگی می نمایند و دولت لحظه به لحظه زندگی آنها را زیرنظر دارد. آنها حتی آزادی حرکت و دسترسی به مراقبت های درمانی و آموزشی را هم ندارند.

روز پنجشنبه گذشته و در آستانه دومین سالگرد آوارگی روهینگیایی ها بازرسان سازمان ملل گزارشی درباره حجم خشونت های جنسی که ارتش میانمار در سال 2017 علیه زنان و دختران روهینگیایی مرتکب شده اند، منتشر کردند که حاکی از نیت ارتش میانمار برای نسل کشی بود.

در این گزارش آمده بود، نظامیان ارتش میانمار به طور سیستماتیک و منظم اقدام به تجاوز جنسی می کردند و برای این کار از باندهای متجاوز به زنان، دختران، پسران و مردان هم استفاده می کردند. بنا براین گزارش، صدها زن و دختر روهینگیایی مورد تجاوز قرار گرفته اند که ارتش مسئول 82 درصد از این تجاوزها بوده است.

در ماه مه 2019 نیز سازمان عفو بین الملل در گزارشی گفت، ارتش میانمار عملیات های جدیدی را در ایالت راخین شروع نموده است و در این عملیات های غیرقانونی غیرنظامیان کشته و زخمی می شوند، اعدام های بدون محاکمه انجام می گردد، دستگیری های خودسرانه، شکنجه و دیگر برخوردهای بد انجام می گردد.

در قبال این حجم از خشونت و در دو سالگی آوارگی اقلیت مسلمان روهینگیا، جامعه جهانی آنگونه که باید و شاید خوب عمل ننموده است و تنها در آوریل 2018 شورای اتحادیه اروپا اقدامات محدودنماینده ای را علیه افرادی در نیروهای مسلح و پلیس گارد مرزی میانمار که گفته می گردد مسئول نقض جدی حقوق بشر هستند، اعمال کرد.

حالا هم در شرایطی که اصلاً اوضاع در ایالت راخین برای بازگشت آوارگان روهینگیایی مساعد نیست، بنگلادش کوشش می نماید، روند استرداد تعداد 3450 تن از آوارگان به میانمار را به اجرا در آورد اما هیچ یک از این آوارگان قبول نکردند که داوطلبانه به میانمار برگردند.