میگرن شکمی در بچه ها؛ علت ها، علائم و درمان - مرجع مقالات

به گزارش ، بچه ها نیز مانند بزرگسالان دچار میگرن می شوند. میگرن در بچه ها می تواند مانند همین عارضه در بزرگسالان باشد که معمولا با سر درد بروز می نماید و گاهی با آئورا (علائم هشداردهنده حسی)، تهوع و استفراغ و عدم تحمل نور همراه است. بچه ها نیز می توانند به انواع خاصی از میگرن دچار شوند که ربطی به سر درد ندارد و معمولا در بزرگسالان دیده نمی گردد. میگرن شکمی یکی از این انواع است.

بچه ها نیز مانند بزرگسالان دچار میگرن می شوند. میگرن در بچه ها می تواند مانند همین عارضه در بزرگسالان باشد که معمولا با سر درد بروز می نماید و گاهی با آئورا (علائم هشداردهنده حسی)، تهوع و استفراغ و عدم تحمل نور همراه است.

بچه ها نیز می توانند به انواع خاصی از میگرن دچار شوند که ربطی به سر درد ندارد و معمولا در بزرگسالان دیده نمی گردد. میگرن شکمی یکی از این انواع است.

میگرن شکمی عارضه ای است که گفته می گردد با میگرنی که درد آن در شکم است ربط دارد. درد های میگرن شکمی اغلب با همان عوامل مربوط به میگرن کلاسیک برانگیخته می شوند. این درد می تواند شدید و همراه با تهوع و استفراغ باشد. میگرن شکمی در افراد بزرگسال نادر است، اما تخمین زده می گردد 2 درصد از بچه ها دچار میگرن شکمی شوند.

بچه های که میگرن شکمی دارند معمولا در سنین بزرگسالی دچار سر درد های میگرنی می شوند. دختربچه ها بیشتر از پسربچه ها محتمل است که دچار میگرن شکمی شوند. میگرن شکمی برای اولین بار در سنین 5 تا 10 سالگی بروز می نماید.

میگرن شکمی ممکن است به راحتی با سایر بیماری ها که علت های شایع تر ِ شکم درد در بچه ها هستند اشتباه گرفته گردد مانند سندرم روده تحریک پذیر و بیماری کرون.

اصلی ترین علامت میگرن شکمی، درد در اطراف ناف است که گاهی گنگ و بیقرار نماینده می باشد. شدت درد می تواند در طیف متوسط تا شدید قرار بگیرد. بچه های که دچار میگرن شکمی هستند علاوه بر درد در شکم، علائم زیر را نیز دارند:

تهوع

استفراغ

از دست دادن اشتها

رنگ پریدگی پوست

یک حمله میگرن شکمی چیزی بین یک ساعت تا سه روز ممکن است طول بکشد و بین حملات، کودک سالم بوده و علامتی ندارد.

علائم میگرن شکمی مشابه خیلی از شکم درد های دوران کودکی هستند که شامل سیستم گوارش می شوند. تفاوت میگرن شکمی با سایر شکم درد ها این است که علائم میگرن شکمی چند روز یا چند ماه هستند و چند روز و چند ماه نشانی از آن ها نیست. در ضمن همه حملات میگرن شکمی شبیه هم هستند.

پزشکان نمی دانند علت میگرن شکمی دقیقا چیست. میگرن شکمی می تواند در بعضی از ریسک فاکتور ها با سر درد های میگرنی مشترک باشد. یکی از تئوری ها این است که میگرن شکمی از مسئله ای در ارتباط بین مغز و سیستم گوارش ناشی می گردد. یکی از مطالعات صورت گرفته نشان داد بین این عارضه و حرکات کُند غذای گوارش شده در روده ها ارتباط وجود دارد.

میگرن شکمی در میان بچه های که در خانواده خود سابقه سر درد های میگرنی را دارند شایع تر است. مطالعه ای دریافته است بیش از 90 درصد بچه هایی که این عارضه را دارند، پدر، مادر، خواهر یا برادرشان دچار میگرن هستند. بعضی از عوامل می توانند در بروز میگرن شکمی دخیل باشند از جمله استرس و هیجان. تغییرات هیجانی می توانند سبب ترشح مواد شیمیایی در بدن شوند که زمینه را برای علائم میگرن آماده می نمایند.

نیترات و سایر مواد شیمیایی موجود در غذا های فرآوری شده

بلعیدن مقدار زیادی هوا

خستگی

ماشین گرفتگی

پزشکان تست بخصوصی برای تشخیص میگرن شکمی ندارند. پزشک شما ممکن است سوال هایی در خصوص سابقه پزشکی کودک و خانواده تان از شما بپرسد. بچه هایی که دچار میگرن شکمی هستند معمولا یکی از اعضای خانواده شان دچار میگرن است. سپس پزشک در خصوص علائم کودک از شما سوال می نماید.

میگرن شکمی در بچه های تشخیص داده می گردد که معیار های زیر در خصوصشان مثبت است:

دست کم پنج حمله شکم درد که هر کدام یک تا 72 ساعت طول کشیده است

دردی مبهم در اطراف ناف که می تواند متوسط تا شدید باشد

دست کم دو تا از این علائم: از دست دادن اشتها، تهوع، استفراغ، رنگ پریدگی پوست

عدم وجود علامتی از یک عارضه گوارشی دیگر یا بیماری کلیوی هرچند میگرن شکمی معمولا با آنالیز سوابق پزشکی و معاینه بالینی صورت می گیرد، اما تست هایی مانند سونوگرافی یا اندوسکوپی ممکن است برای آنالیز عوارضی که علائم مشابهی دارند انجام گردد، مثلا: ریفلاکس اسید معده به مری، بیماری کرون، سندرم روده تحریک پذیر، انسداد روده، زخم معده، بیماری کلیوی، التهاب کیسه صفرا.

بچه های که دچار میگرن شکمی هستند با یاری والدین و پزشک می توانند متوجه شوند چه عواملی سبب بروز حملات میگرن شان می گردد. یادداشت کنید کودک تان معمولا چه زمان هایی دچار شکم درد های میگرنی می گردد و چه غذا هایی پیش از آن خورده است، قبل از بروز شکم درد چه کار می نموده است و اینکه آیا استرس و اضطرابی داشته که در پی آن دچار میگرن شکمی شده یا نه.

بعضی از دارو ها می توانند شدت درد را کم نموده یا از تعداد دفعات بروز حملات میگرن شکمی بکاهند:. سیپروهپتادین، آنتی هیستامینی که برای تسکین ناراحتی های شکم نیز مفید است. پروپرانول (ایندرال) که نوعی داروی قلب بوده و یک مهارنماینده بتاست. اسید والپروئیک که دارویی برای تشنج و اختلال دو قطبی می باشد.

بچه هایی که میگرن شکمی دارند باید تغذیه بسیار خوبی داشته باشند و فیبر فراوان مصرف نمایند. سایر عادت های سالم مانند ورزش روزانه و خواب کافی و آموزش کنترل هیجان نیز به افزایش کیفیت زندگی این بچه ها یاری زیادی می نماید.

منبع : برترینها