این تراشه رکوردشکن می تواند کل ترافیک اینترنت را در هر ثانیه منتقل کند: سرعت 1.84 پتابیت در ثانیه - مرجع مقالات

خیلی سخت است که بگوییم سرعت 1.84 Pbit/s واقعا چقدر است. اینترنت خانگی شما احتمالاً چند صد مگابیت در ثانیه دریافت می کند (دل نویسندگان مقاله خوش است)، یا اگر واقعاً خوش شانس هستید، ممکن است از یک اتصال 1 گیگابیت یا حتی 10 گیگابیت استفاده کنید اما 1 پتابیت یک میلیون گیگابیت است. این بیش از 20 برابر سریعتر از ESnet6 است، این ارتقایی از آن آینده آینده است که به درد شبکه های علمی که از طریق افرادی مانند ناسا استفاده می شود، می خورد.

همان طور که اشاره شد این رکورد سرعت نو با استفاده از یک منبع نور و یک تراشه نوری به ثبت رسیده است. یک لیزر مادون قرمز به تراشه ای به نام شانه فرکانس frequency comb تابیده می شود که نور را به صدها فرکانس یا رنگ مختلف تقسیم می کند. سپس داده ها را می توان با تعدیل دامنه، فاز و پلاریزاسیون هر یک از این فرکانس ها، قبل از ترکیب مجدد آنها در یک پرتو و انتقال آن از طریق فیبر نوری، در نور کدگذاری کرد.

در آزمایش ها، محققان دانشگاه فنی دانمارک (DTU) و دانشگاه فناوری چالمرز از این تنظیمات برای انتقال داده ها با سرعت 1.84 Pbit/s، کدگذاری شده در 223 کانال طول موج، در فیبر نوری 7.9 کیلومتری (4.9 مایلی) استفاده کردند. که شامل 37 هسته مجزا بود.

این سرعت انتقال داده تا حد زیادی از رکورد قبلی 1.02 Pbit/s که در ماه می امسال ثبت شده بود، فراتر رفته است. طراحی تراشه نوری قبلی، مشابه آنچه در مطالعه نو استفاده شده بود، در اواسط سال 2020 ، 44 ترابیت در ثانیه را مدیریت کرد.

اما طبق گفته تیم سازنده، تراشه نو تا شکستن رکوردها فاصله زیادی دارد. محققان با استفاده از یک مدل محاسباتی برای مقیاس بندی پتانسیل انتقال داده های سیستم، ادعا می کنند که در نهایت می تواند به سرعت چشمگیر تا 100 Pbit/s برسد!

دلیل این امر این است که راهکار محققان مقیاس پذیر است - هم از نظر ایجاد فرکانس های زیاد و هم از نظر تقسیم فرکانس به تعداد زیادی کپی فضایی و سپس تقویت نوری آنها، و استفاده از آنها به عنوان منابع موازی که می توان داده ها را با آنها انتقال داد.

این تحقیق در مجله Nature Photonics منتشر شده است.

منبع: DTU